Zo is het begonnen

Na mijn middelbare studies wou ik heel graag iets creatiefs gaan doen. Mijn keuze viel op juwelen, dat leek me het meeste haalbaar om later ook echt mijn job van te maken. Na me goed geïnformeerd te hebben, besloot ik eerst de technische kant onder de knie te krijgen. Ik deed mijn 5e en 6e middelbaar opnieuw in het BSO, richting juwelierskunst in het TNA in Antwerpen. 
Hier kregen we opdrachten die we tot op de mm exact moesten namaken. Was het niet goed genoeg? Dan moest je gewoon herbeginnen, zeer effectief! Het waren heel klassieke opdrachten, die ik toen vreselijk lelijk vond. Ik heb hier toen veel geleerd, maar ook veel niet geleerd. Het jammere aan het namaken van de opdrachten was, dat we niet leerden waarom iets op die manier in elkaar werd gezet. Zo kon je de ring alleen maar maken met de opgegeven maat van stenen, maar met een andere maat zou je niet weten hoe het moet. Naast techniek waren de twee andere topvakken voor mij edelsteenkunde en juweeltekenen. Een hele nieuwe wereld ging open en eindelijk kreeg ik tekenles !

Na die twee jaar trok ik naar de Academie van Schone Kunsten in Antwerpen. Ik verwachtte hier heel andere technieken te leren, zoals filigraan en granulé. Daar volgde een zware teleurstelling, van techniek was geen sprake meer. We leerden verschillende materialen kennen, zoals porcelein, glas, hout.... maar juwelen maken was in het eerste jaar al zeker niet de bedoeling. We leerden gaandeweg ontwerpen, maar veel uitleg werd er nooit gegeven. Evaluaties van ons werk kregen we al helemaal niet, enkel een cijfer. De communicatie naar de leerlingen toe en tussen de leerkrachten onderling was zeer ontoereikend en zorgde voor veel spanning, waardoor ik ontzettend onzeker werd.
Ik ontdekte er wel mijn grote liefde voor schilderen en materialen kennis (al kregen we enkel theorie en nooit iets van de materialen te zien waar we over spraken tijdens deze les). Je merkt het al, ik studeerde hier na vier jaar en een onderscheiding toch af met zeer grote frustraties! Even een side note, ik studeerde van 1999 tot 2005 en uiteraard gaat het hier over mijn persoonlijke beleving.
Enkele jaren later (na het afronden van mijn lerarenopleiding) besloot ik dat ik het zelf beter kon! :) Ik startte in 2009 mijn workshops op en vond hierin de vrijheid om zelf veel bij te leren en die kennis te delen volgens mijn waarden. 
​
1. Ik vind een veilige omgeving noodzakelijk om te kunnen groeien en leren. Je kan je talenten niet ontplooien als je geen vragen durft stellen of stommiteiten durft uithalen. 
2. Een leerkracht moet je vooruit willen helpen. Hij moet zijn kennis willen delen, zijn student kunnen doorgronden en het potentieel zien dat er aanwezig is.
3. Techniek is de basis en is noodzakelijk. Je hoeft niet alles zelf te gaan uitzoeken. Leer en oefen alle basistechnieken heel goed in en ga daarnaast experimenteren. 
4. Tijdens mijn studies en vele bijscholingen ging alles vaak enorm traag vooruit. Hier heb ik zelf een hekel aan. Ik krijg het liefst een grondig pakket aangeboden waarna ik zelf aan de slag kan gaan. Een traag tempo zorgt ervoor dat het enthousiasme van de studenten achteruit gaat of verdwijnt.
5. Je moet begrijpen wat je aan het leren bent. Waarom is een bepaalde handeling de beste manier om iets uit te voeren? Wat zit daarachter? Wat gebeurt er met je metaal, juweel, vlam....? 

Uit deze visie en mijn eigen nood aan steeds blijven bijleren, ontstonden mijn workshops. Elke workshop vertrekt van een bepaalde techniek. Je krijgt hier een massa aan info en dan kan je zelf aan de slag. Na 12 jaar doe ik dit nog steeds heel graag, maar het kriebelt ook om nieuwe dingen uit te proberen. Ik voel me nu ook klaar om online les te geven, in het Engels en aan een groter publiek. En ook nieuwe wegen lonken, les geven in tekenen, ontwerpen, beleving... dit pruttelt nu al een tijdje in mijn hoofd. Hou de website en nieuwsbrief maar in het oog. :)

Toen ik net startte met mijn workshops, kreeg ik wel wat opmerkingen van mijn omgeving die ook al door mijn eigen hoofd spookten: 'Wat als je leerlingen jouw juwelen gaan namaken?' Ik heb hierin moeten zoeken naar een evenwicht. Maar eerlijk gezegd, is dit maar weinig gebeurd. En na al mijn ervaring ben ik er ondertussen van overtuigd dat diegenen die kopiëren niet de capaciteiten bezitten om lang mee te draaien. De cursisten met voldoende creativiteit, werklust en authenticiteit, die komen er! Ik zet er graag enkelen in de kijker. Neem eens een kijkje op hun website en geniet van al het moois en de veelzijdigheid van juwelen maken:

Fleurfatale
Malvine Marichale
Melanie Van Dooren
Marleen Van de Vyver
Ingrid Raymenants
Marie Geeraerts